İstanbul Film Festivalinde izlediğim en etkileyici filmlerden biriydi. Brillante Mendoza nın yedinci filmi “katliam”.

Tüm film kaotik şehir atmosferi, karanlık ve karmaşanın hakim olduğu bir atmosferde geçiyor. Film hiç de huzur verici olmayan bu atmosferde iyi olanın zayıflığına değiniyor. Polis akademisi ögrencisi Peping’ in masumiyetini kaybedişinin travmatik hikayesi.

Her karesi etkileyici ve can sıkıcı. Belki de filmi bu kadar güçlü yapan taraf, bu sıkışmışlık hissidir Haraketli kamera, şehrin karanlığı, uzun bir kısmı küçük bir van içinde geçen yolculuğun seyri. “Doğruluğunu bir kez kaybedersen onu sonsuza kadar yitirmişsin demektir”. Umutla iyiliğin kazanmasını bekleyen bizlere tokat gibi bir gerçeklik hikayesi..