Filmlerini sinemada ve DVD marketlerde görmeye fazlasıyla alışık olduğunuz bir yönetmen Tony Scott. Seksenine merdiven dayamış, İngiltere doğumlu yönetmen, aksiyon filmlerinin tartışılmaz en büyük isimlerinden biri.

‘Top Gun’ (1986), ‘Sosyete Polisi 2′ (Beverly Hills Cop 2-1987), ‘True Romance’ (1993), defalarca izlenebilecek harika aksiyon olan ‘Devlet Düşmanı’ (Enemy of the State 1998), ‘Gazap Ateşi’ (Man on Fire 2004), ‘Spy Game’ (2001), kanaatimce en kötü filmlerinden biri olan ‘Domino’ (2005) ve vazgeçilmezi Denzel Washington’ lu filmleri; ‘Deja Vu’ (2006), ‘Metrodan Kaçış’ (The Taking of Pelham 2009) ve son olarak ‘Durdurulamaz’ (Unstoppable 2010).

‘Top Gun’ ve ‘Devlet Düşmanı’ filmlerini izlemişsinizdir. Tom Cruise’ un kendini ilk gösterdiği ve  üzerine kitaplar yazılan bir drama, ‘Top Gun’. ‘Devlet Düşmanı’ ise inanılmaz bir hikaye ile karşımızdaydı, entrikalarla sarılmış iktidarlar ve gözetleyen devlet. Gözetleyen ve izleyen devlet birimlerinin bile ciddi denetimlere ihtiyacı olduğunu anlatan Will Smith’ li Gene Hackman’ lı harika bir film.

Belki de Durdurulamaz’ dan çıkarken içinizde oluşuveren “eksik bir şeyler var bu filmde” hissi tam da işte bu başarılı filmografi yüzündendir. Filmin tüm gerilimi, küçük bir kaç ayrıntı ile süslenmiş bir hikayede,  bir trenin küçük bir kasabada ki keskin bir virajdan devrilmeden geçirilmesi üzerine kurulu. Ana fikrin basitliği değil filmi kötü yapan. Elbette ki basit olandan da hareketle harika filmler yapabilirsiniz. Burada filmi kötü yapan, tüm senaryonun basitliği. Benzeri olan bir diğer durdurulamayan araç filmi “Speed”  ile kıyaslanamayacak kadar zayıf  bir aksiyon ile karşı karşıyayız. Tony Scott’ ın kamera kullanımında ki ve kurguda ki yetenekleri de filmi kurtarmaya yetmemiş ne yazık ki.

İşin içinde terörist saldırı arayan, etrafta kötü adamların koşturduğu aksiyon filmlerinin meraklısı değilim tabi ki. Ama filmden çıkarken sorun kendinize; “Bu filmde ne oldu ki?”. Aklınızda filmin hemen hemen yarısını kaplayan “tren sesi” dışında hiçbir şey kalmadığını fark edeceksiniz…

Biz filmin izleyenleri, hiçbir şey olmayan bir perdeyi tren sesi eşliğinde dakikalarca  seyreden, kızgın sinemaseverlerdik…