Deadpool ve Wolverine: Nerdeeee O Eski Marvel!

Yazıma başlamadan önce, 24 Temmuz 2024 tarihinde vizyona giren Deadpool ve Wolverine filmini izleyenlere üç sorum olacak. 

1. Marvel Sinematik Evreni'ni yakından takip etmeyen biri bu filmden ne anlar?
2. Sizin de kafanız şişmedi mi?
3. Nerdeeee o eski Marvel filmleri?

Deadpool ve Wolverine'in bir araya geldiği film, Marvel Sinematik Evreni'nde bugüne kadar yapılmış en imkansız projelerden biri gibi görünüyor. İki dev karakterin buluşması hem heyecan uyandırıyor hem de süper kahraman türüne yeni bir soluk getirme potansiyeli taşıyor. Ancak, bu tür bir süper kahraman filmi söz konusu olduğunda geçmişten ders almak, geleceği doğru yorumlamak için hayati önem taşıyor.

Deadpool ve Wolverine daha önce de bir araya gelmişti. Bu ilk karşılaşma, 2009 yılında yapılan X-Men Origins: Wolverine filminde gerçekleşti ve ne yazık ki büyük bir fiyaskoyla sonuçlandı. Bu film, Deadpool ve Wolverine'in ekrandaki yaşayabilirliğine neredeyse son veriyordu. Ancak, on beş yıl sonra bu iki karakterin yeniden bir araya gelmesi, Marvel evreni için bir mucize gibi görünüyor. Marvel’ın, daha önce yapılmış en kötü karşılaşmalardan birini tam tersine çevirip, Deadpool ve Wolverine'i yeniden ekrana taşımayı başarması başlı başına bir olay.

Ancak, böylesi büyük beklentiler taşıyan bir yapımın, Marvel’ın son zamanlarda süper kahraman evreninde yoğunlaşan absürtlük kirizini çözme konusunda yeterli olup olmadığı bir soru işareti. Yıllar boyunca gişe rekorları kıran Marvel filmleri, izleyiciye görkemli kahramanları,  epik savaşlarını ve uçsuz bucaksız evrenleri sundu. Ancak zamanla bu formül, izleyici üzerinde bir doygunluk yaratmaya başladı. Süper kahraman dünyası, yalnızca aksiyon ve patlamalarla dolu değil, aynı zamanda anlamlı hikayelere ve geçmişte Avengers karakterlerinde olduğu gibi güçlü karakter gelişimlerine ihtiyaç duyuyor. 

Deadpool, süper kahraman anlatılarında alışılmışın dışında bir figür olarak öne çıkan, alaycı tavırları ve sınır tanımaz mizah anlayışıyla tanınan bir karakter. Onu diğer kahramanlardan ayıran en belirgin özelliklerinden biri, dördüncü duvarı sıkça yıkması ve izleyiciyle doğrudan etkileşim kurarak hikayenin kendisine bile alaycı bir gözle bakabilmesi... Deadpool’un anarşik yapısı, süper kahraman dünyasının ciddiyetini yerle bir eden bir dinamizm yaratıyor.

Buna karşılık, Hugh Jackman’ın yıllarca başarıyla canlandırdığı Wolverine, geçmişinin yaralarıyla şekillenmiş, derin pişmanlıklar ve içsel öfkelerle boğuşan, sert ama duygu dolu bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Deadpool’un alaycılığı ve hafifliğiyle Wolverine’in ağır başlı, derinlikli hali, aynı sahnede karşı karşıya geldiğinde, ortaya son derece ilginç ve beklenmedik bir kimya çıkıyor. İkisi arasındaki bu zıtlık, sinemada büyük yankılar uyandıracak derken, izlenme sayılarında beklentileri karşılasa da, genel ve Marvel seyircisinin, süper kahraman evrenine taze bir bakış açısı yakalama ümidini yerle bir etmiş gibi. 

Marvel Sinematik Evreni, zamanla izleyicilerin beklentilerini şekillendiren büyük anlatılar sundu. Ancak son dönemlerde bu büyük anlatılar, seyirciye bilgisayar oyunu izler hissi veren süper kahramanların kozmik savaşlarıyla dolu, tekrara düşen bir yapıya büründü. İzleyici artık sadece patlayan bombalar, uçan kahramanlar ya da pandemi sırasında ve sonrasında içinde boğulduğu evrensel tehditlerle ilgilenmiyor; daha derin, daha özgün, kişisel hikayeler arıyor. Deadpool ve Wolverine’in bir araya gelmesi, ne kadar geçmişlerine inse de şimdiki zamanla olan kopukluklar ve tutarsızlıklarla seyircinin tam olarak aradığını veremiyor gibi.

Bu iki karakterin filmde kurduğu, kuramadığı ya da kurmaya çalıştığı denge de başka bir mesele. Deadpool'un uç mizahı ve Wolverine'in karanlık doğası birbirini tamamlayabiliyor mu, yoksa bu zıtlıklar sadece içi boş bir kaosa mı dönüşüyor? Marvel evrenine dair göndermelerle dolu bir filmin, hem hayranların beklentilerini karşılayıp hem de geniş kitlelerin beğenisini alması imkansız. Filmin fazlasıyla “hayran hizmeti” odaklı olması, Marvel evrenine dair derin bilgi sahibi olmayan izleyiciler için, fazlasıyla karmaşık göndermelerle dolu bir yapıya dönüşüyor. Deadpool ve Wolverine’in belki de izlenilebilir kılınmasının tek nedeni nostaljik etkisi olabilir... Uzun vadeli başarı için daha fazlasının gerektiğini geçmiş Marvel klasiklerini izleyenler gayet net biliyor.

Sonuç olarak, Deadpool ve Wolverine’in buluşması, Marvel’ın süper kahraman yorgunluğunun gölgeleri arasında parlayan bir umut ışığı yaratıyor. Ancak bu parıltı, Marvel evrenini eski ihtişamına döndürebilecek gibi değil. Marvel’ın geleceği konusundaki endişeler, bu filmle birlikte artıyor, en iyi ihtimalle yerinde sayıyor.