Bu oyuncu kadrosunun cazibesine hangi aksiyonsever seyirci dayanabilir ki… Kadroda bir Mel Gibson eksik neredeyse… Vurdulu kırdılı filmlerin -bir zamanlarn desek daha doğru- göz kamaştıran kahramanlarını bir araya toplayan Stallone’ nin jubilesi… Arnold ve Bruce Willis bile bu jubilede şöyle bir görünmüş…
Sylvester Stallone’ nin yüzü filmde öylesine garip/yaşlı/estetikten uzak duruyor ki çıplak gözlerle bakamayacaksınız… Mickey Rourke ondan da beter… Jet Li keza öyle… Arnold ise aman allahım dedirtecek düzeyde… Yanlış anlaşılmasın yaşlılıklarına diyecek bişeyimiz yok; ama bir aksiyon filmi iddiasıyla ortaya çıkacaksanız, filmde yere düşdüğünüzde seyirci osteoporozunuzu düşünüp de sizin için endişelenmemeli… Stallone her düştüğünde yüreğiniz ağzınıza gelecek…
Stallone tüm bu oyuncuları bir araya getirerek bir aksiyon kahramanları belgeseli yapsaydı sanırım daha başarılı olurdu…
Senaryo ise o kadar bildik bir senaryo ki; ben sadece anahtar kelimeleri vermekle yetineceğim, küçük ve Amerika’dan nefret eden bir ülke, CIA, diktatör, güzel diktatör kızı, iri cüsseli paralı askerler, yeni teknoloji silahlar. vs. vs… Zaten Rambo serisi tarafından bize defalarca zorla yedirilmiş klasik bir, kahraman Amerikalı askerler hikayesi… Öyle yada böyle Amerika gelir düzen kurulur falan filan… Transporter serisinin  Jason Statham’ ı da olmasa dayanılmaz olacak… Hele bir de aralara sıkıştırılmış, yaşlanmış/eskimiş kahraman esprileri var ki, dikkat edin bayılabilirsiniz…
“Bu güne kadar bir filmi yarıda bırakıp sinemadan çıkmadım” sözünü bundan sonrada söyleyebilmek için katlandığım, hele hele benim gibi zaten aksiyona mesafeli olan birini kolaylıkla hayalkırıklığına uğratan Cehennem Melekleri için son sözüm;  aksiyon sinemasın da  “no country for old men”…