Tiyatro oyunlarıyla tanınan Martin McDonagh’ın ikinci uzun metraj filmi “7 Psikopat”, 2012 yılında vizyona girmişti. Ne yazık ki daha yeni izleyip üzerinde düşünme fırsatı bulabildim. Film Marty adındaki bir senaristin, 7 Psikopat adını verdiği ve bir türlü kurgulayamadığı senaryosunu, istemeden bin bir türlü belanın içerisinden geçerek tamamlamasını anlatır. Marty’e en yakın arkadaşı, işsiz bir aktör olan ve köpek çalarak geçimini sağlayan Billy yardım eder. Yardım etmekten çok başını belaya sokar desek daha doğru söylemiş oluruz.
Yazımızda filmin konusundan, izleyiciye kattığı şeylerden çok, McDonagh’ın kafaya taktığı ve her eserinde gizliden gizliye işlediği İrlanda meselesine değineceğiz. Yönetmenin birçok tiyatro oyununda ve daha önce incelediğimiz ilk uzun metraj filmi olan “In Bruges”da bu mesele izleyicinin gözüne sokulmadan, karakterler ve diyaloglar üzerinden işleniyor. Haliyle önceki işlerinden aldığımız birikimle, yaptığı her yeni işi bu meseleyi göz önüne almadan izleyemez olduk. Bana göre “7 Psikopat”ta da İrlanda üzerine filmin içine yerleştirilmiş gizli şeyler bulunmakta. Belki de bu benim gereksiz bir anlam yükleme çabamdır sadece.
Filmin en önemli iki karakteri Marty ve Billy. Başta da söylediğimiz gibi Marty senarist, Billy köpek çalmakla geçinen işsiz bir aktör. Marty senaryoyu yazmaya çalışırken Billy bir yandan ona yardımcı olmaya çalışıyor. Ancak bir mafya babasının köpeğini çalmasıyla başları belaya giriyor ve şehirden uzaklaşıyorlar.
Billy aynı zamanda kendisine göre bir adalet duygusu geliştirmiş, adam öldürenleri öldüren bir katil. Burası filmin sürpriz sayılabilecek yerlerinden birisiydi ancak burada da bazı metaforlar olduğu için bahsetmemiz gerek. Marty ve Billy çok sıkı arkadaşlar. Billy Marty’i gereğinden fazla severken Marty biraz daha mesafeli, tıpkı Kuzey İrlanda’nın Güney İrlanda’ya gösterdiği mesafe gibi. Marty daha entelektüel, daha çok okur-yazarken, Billy daha laubali ve kaba. Burada da Marty Kuzey’i Billy Güney’i temsil ediyor. Güney’in Kuzey’e nazaran daha gelenekselleşmiş kalması doğrudur, ancak kaba saba oldukları bir Kuzey İrlandalı ve İngiliz bakış açısı. Billy kötü adamları öldürürken yüzünü tamamen kapatan kırmızı bir kar maskesi takıyor. Billy’i Güney İrlanda’yla bağdaştırdığımız için seyircide bunun oradaki gerilla hareketine bir gönderme olabileceği çağrışımı uyanıyor. Filmin 72.dakikasında Marty ve Billy’nin ateş başında oturduğu sahnede, adeta karakterlerin üzerinden halkların birbiriyle yüzleşmesi anlatılıyor. Marty, bu kadar insanı niye öldürdün derken Güney’i eleştiriyor, Billy ise senin için öldürdüm diyor.

Filmin sonuna doğru mafya babasının köpeği almak için çöle gittiği sahnede, Billy mafya babasını vuruyor, ancak kurşun sıyırıyor. Marty mafya babasının kendisini acındırmasına inanıyor ve onu hastaneye götürmeleri gerektiğini söylüyor. Billy bunu kabul etmiyor ve Marty adamı tek başına alıp götürüyor. Burada da filmin başından beri karakterlerle uğraşan mafya babasını İngiltere’yle özdeşleştirebiliriz. Kuzey İrlanda İngiltere’yle beraber olmayı seçip Güney’i geride bırakıyor.
Marty hakkında gözden kaçırmamamız gereken bir nokta daha var. Martin McDonagh’la olan isim ve meslek benzerliği bir tesadüf olmasa gerek. Yönetmen kendisini Marty karakterinin içinde filme yerleştirmiş ve tartıştığı İrlanda meselesine bir karakter olarak katılmış olabilir.
Yönetmen diğer eserlerinde olduğu gibi burada da, birbirine zıt ancak bir bütün olan karakterlerin ikililiğini kullanarak izleyicinin Kuzey-Güney İrlanda ikilemini göz önüne getirmesini sağlıyor. İlk filminde olduğu gibi burada da başrolü Colin Farell üstleniyor. Ne de olsa o da bir İrlandalı. Sinemasal açıdan “7 Psikopat”ı “In Buruges”le karşılaştırdığımızda daha çok Hollywood’a yakın bir film olduğunu görüyoruz. Umarım Martin McDonagh Hollywood’a daha da yaklaşmadan kendi çizgisinde yeni filmler yapmaya devam eder. “7 Psikopatı” İrlanda meselesini göz önüne alarak izlemesini herkese tavsiye ederim. Bu konuda daha birçok şey yakalayacağınıza eminim.