Babası tarafından bir yetimhaneye bırakılarak terkedilen  Jin-hee ve  yeni başlayan hayatının hikayesi. 2009 da  Tokyo En İyi Asya Filmi, Cinekid (Amsterdam) Jüri Ödülü,  Goa En İyi Yönetmen ve  Asya-Pasifik Sinema Ödüllerinden En İyi Çocuk Filmi ödüllerini toplamış bir Ounie Lecomte filmi.
Koreli yönetmenimizin kendisi de çocukken evlat edinilerek Fransa’ya götürülmüş. Kendi travmasına bir bakış belki de… Öyle yada böyle anlatılan hikaye çok dokunaklı.
Son zamanlarda sinemalarımızda da sık sık örneklerini gördüğümüz şaşırtıcı oyunculuk performansları ile başarılı çocuk oyunculardan biri Kim Sae-ron. Semih Kaplanoğlu’nun “Bal” filminde Bora Altaş’ ı izliycez mesela… Altıncı His’ de asıl kalıcı olan neydi ki? yada Tunç Başaran’ ın Uçurtmayı Vurmasınlar’ ın da “Barış” karakterinde Ozan Bilen’i hatırladınız mı ?

Sadece sınırları çoğu zaman yönetmenle çizilen duruşundan ve fizik oyunculuğundan değil, yüzünde yaşadığı “terkedilmiş çocuk”  ifadeleri  ile de başarılı.
Bir yetimhaneye, veda bile edilmeden babası tarafından bırakılan Jin’ in yalnızlığa adaptasyonu içinizi kesicek.
Yaşadıklarını sorgulayan minicik bir kız çocuğu… Hızlı büyüyecek yetimhanede Jin-hee… Peki kabullenebilecek mi yalnızlığı?
Hayatın sürprizlerine adaptasyon hep sancılıdır…  İnsan her duruma alışabilir… Kendisi de “terkedilmiş” bir yönetmenin  kamerasından, bir çocuğun yalnızlığını derinlerinden görüntüleyen bir film…
İstanbul film festivalinde izleme fırsatım olmuştu… Kaçıranlar için şimdi vizyonda … Mutlaka görülmeli…